Disconnected

De grootste ramp van de hedendaagse, westerse, jeugdige wereld is vandaag (maandag 8 januari) waar geworden. Zo’n 900 studenten zitten zonder internet op hun kamertje in de residence. 900 jonge mensen die niet weten wat zij met hun tijd zonder internet moeten doen. Je kan het vast wel inbeelden: het is een en al paniek. Mensen rennen als een kip zonder kop door de gangen heen, schreeuwen, maken lawaai en beneden in de lobby is het net een kippenhok waar de plofkip wordt ‘gekweekt’ (want daar is wél wifi).

Wat doe je als je geen internet hebt in deze tijd? Ik moet eerlijk toegeven, het is voor mij ook best wel lastig. Het is erg stil in mijn appartementje zonder kamergenoot en zonder muziek (of een leuke serie op de achtergrond). Tijd verschieten aan dingen die niet zo belangrijk zijn, tsja dat doe ik nu ook. Want zonder internet kun je toch goed bezig met je huiswerk zou je denken? Tsja, dan zal je net internet nodig moeten hebben om het te kunnen checken en het te kunnen maken! Het zit toch ook niet altijd mee.

Dan maar een extreem lange douche, want ik hoef toch geen waterkosten te betalen. Het zij zo dat mijn voet in het verband zit (vanwege een extreem grote blaar die alsmaar groter wordt). Dit provisorisch op geprobeerd te lossen door er een plastic zak eromheen te binden en vervolgens mijn voet buiten de douche te laten. Na enkele minuten merk ik toch wel dat mijn voet zwaar begint te worden; ik zie tot mijn verbazing dat de zak vol water zit! Jammer, verband zeik nat.

Maar wat doe je nadat je extreem lang gedoucht hebt, de was niet kunt doen omdat iedereen nu de was doet, de afwas is gedaan, de keuken en de badkamer schoon is én je kunt je tijd niet aan social media verspillen? Tsja, dan ga je maar een aantal blogs schrijven, zoals deze hier.