Weekend van 6-1 en 7-1 ‘18

Afgelopen weekend was alweer het laatste weekend dat Nynke bij mij was. Vandaag heb ik haar uitgezwaaid en is ze weer onderweg naar Nederland. Desalniettemin was dat geen reden om er bij de pakken neer te zitten en hebben we het weekend in stijl afgesloten.

Helaas begon het weekend verkeerd voor mij: ik was ziek! Misselijk, hoesten, hoofdpijn, spierpijn, overgeven en koorts, het klinkt je vast bekend in de oren: de griep. Gelijk maar aan de soort van ‘hoestdrank’, dat een drankje tegen griep is, gegaan. Na goed wat medicijnen en voldoende slaap, was ik in staat om zaterdag er weer op uit te gaan.

Zaterdagochtend hebben wij een heus ijskasteel gezien! Ja, precies zo’n een als in de film Frozen! Een echt kasteel van ijs! Je kunt tussen mijn foto’s een heleboel mooie foto’s vinden van het ijskasteel. We hadden online tickets gekocht, wat een goed idee bleek te zijn. Je moet namelijk in tijdsloten naar binnen. Toen ik de rij van onze tijd zag, kon ik al bijna wel vertellen dat je geen tickets meer aan de kassa kon kopen! Om bij het ijskasteel te komen moesten we eerst met de bus. Gelukkig ging alles goed en hadden we het zomaar gevonden! Ondertussen kwamen wij een heel leuk wild vosje tegen (zoo lief, foto staat tussen de foto’s). Het bleek dat het ijskasteel bij een heel mooi, knus en gezellig meertje stond. Op het meertje kon geschaatst worden en van die gelegenheid werd volop gebruik gemaakt. Voor leuke foto’s kun je weer tussen de foto’s kijken!

Na afloop van de ijskastelen zijn wij teruggegaan naar huis. Natuurlijk hadden we van tevoren niet gecheckt wanneer de bus kwam en welke we moesten nemen (stom), dus zijn we maar op de gok naar de bushalte gegaan. Gelukkig kwam er na 10 minuten een bus en zijn we erin gestapt (hij ging ook de goede kant op!). Halverwege zijn we verder gereisd met de metro van Edmonton. We zijn naast Rogers Place (ijshockey hal) uitgestapt en we hebben door de ramen kunnen kijken hoe de hockeyers zich aan het voorbereiden waren voor de wedstrijd van die avond, waar wij ook bij zouden zijn!

’s Avonds zijn wij inderdaad nog een keer naar de wedstrijd van het ijshockeyteam geweest. Net als de vorige keer vond ik dit helemaal geweldig! Ik denk oprecht dat ik ‘mijn’ sport heb gevonden. Helaas hebben we deze avond wel verloren (7-2), maar dat mag de pret niet bederven. Ik bedenk me ook net dat ik geen blog heb geschreven over de eerste keer dat ik bij de wedstrijd was. Het komt erop neer dat ik het helemaal geweldig vind! De sfeer die er in het stadion hangt is leuk, de show eromheen steekt goed in elkaar en zelfs de sport vind ik leuk om te kijken. Wie had dat nou ooit verwacht? Voor een complete impressie kun je de foto’s en filmpjes bekijken.

Zondag zijn we naar de dierentuin geweest van Edmonton. Natuurlijk hadden wij van tevoren ook wel bedacht dat het winter is en dat veel dieren waarschijnlijk binnen zouden zitten. Ook hadden we wel in de gaten dat we een flink eindje moesten lopen (er is geen bushalte in de buurt van de dierentuin), maar dat het zo’n eind zou zijn hadden we ook niet bedacht! Eerst hebben we minstens een half uur gelopen, nadat we eerst bij de verkeerde bushalte eruit waren gestapt en we vervolgens midden in een woonwijk zaten en we geen idee hadden welke kant we op moesten (gelukkig hebben we de weg maar gevraagd). Eenmaal in de dierentuin bleek het een dode boel te zijn: het ontbrak zich aan enkele sfeer, het was leeg, veel verblijven waren gesloten en je kon er zelfs niets eten of drinken! Maar oke, dan moet je er zelf maar wat van maken. Het zij zo, dat mijn hart wel heel veel pijn deed toen ik de winterverblijven van die arme diertjes zag.

Veel groepsdieren zaten alleen (er is ook echt maar 1 dier van zijn soort) en de hokjes waren heel erg klein. Het aller zieligste beeste dat er zat, was een aapje. In een klein hokje met een aantal stokjes, zat hij voor het raampje naar buiten te staren. Hij plukte vlooien uit zijn eigen haar en af en toe veegde hij met zijn armpje over het raam. Op momenten dat hij ons aan keek, zag je de wanhoop in de oogjes. Ach, wat deed mij dit een verdriet!

Ik heb veel mooie dieren kunnen zien, waaronder de wolf. Maar één ding weet ik wel zeker: als dierentuinen er altijd zo uitzagen, was ik per direct tegen dierentuinen geweest. Zo leuk en zo mooi zaterdag was, was zonder een domper. Zelfs de draaimolen zag er wel erg armoedig uit (foto).