Het weer in Edmonton

Hier is het beloofde verhaal over het weer! De afgelopen week was extreem koud! Als je het nieuws een beetje gevolgd hebt, weet je waarschijnlijk wel dat het in geen tijden zo koud is geweest in Amerika en Canada. Bah, wat was het koud. Gewoon niet leuk meer!

Dinsdag was het allemaal nog wel te doen met -22, maar daarna begon de 'hel'. Het werd alleen maar kouder en kouder, tot het moment dat het vrijdag zelfs -34 was! Nog nooit heb ik zoveel kou ervaren. Je hoefde nog geen 30 seconden buiten te zijn, of de binnenkant van je neus was helemaal bevroren. Niet deed dat alleen pijn, maar op het moment dat je binnenkomt, ontdooit het weer. Elke keer weer voelde ik de bloedvaatjes in mijn neus kapot springen en had ik bloed in mijn neus. De kou ging zelfs door mijn thermoskleding heen. Je wou niet langer dan noodzakelijk buiten zijn.

Eng verhaaltje lezen? Ik ben denk ik nog nooit zo bang geweest. Wil je het niet lezen? Skip dan maar deze alinea. Vrijdag was het -34 overdag en werd het 's nachts alleen nog maar kouder. Vrijdag bracht ik Nynke naar de bushalte, zodat ze niet alleen daar hoefde te wachten (en ik had die ochtend pas de bushalte ontdekt, dus Nynke wist ook nog niet waar het zat). We moesten ongeveer 10 minuutjes lopen en toen we daar aankwamen hadden we het intens koud. We moesten nog 5 minuutjes wachten op de bus, maar na 10 minuten was de bus er nog niet. Met -34 wil je echt niet wachten! Ons haar was bevroren, ons neus voelden we niet, onze handen deden extreem veel pijn en de kou ging dwars door alles heen. We konden echt niet langer wachten, want we hadden het té koud. We zijn naar een andere bushalte gelopen. Het kon ons even niet meer schelen welke bus eraan kwam, zolang Nynke er maar in kon en ik naar huis. Toen Nynke bij de andere bushalte was, hield ik het niet langer en ben naar mijn kamer gelopen  (nog steeds sorry Nynke dat ik eerst niet meer met je heb gewacht!). Natuurlijk liep ik verkeerd en moest ik weer zoeken om de weg. Het zij zo dat ik 400 meter van de residence verwijderd was, toen ik voelde dat mijn benen 'bevroren'! Ik kon mijn benen bijna niet meer bewegen! Zo eng! Je kunt je er vast niets bij voorstellen, maar ik kon mijn benen niet meer buigen. Het voelde alsof al mijn bloedvaten sprongen en ik helemaal onder het bloed zat. Ik had geen flauw idee hoe ik binnen moest komen. Ik moest doorbijten van mezelf en ik heb het gered! Binnen begonnen mijn benen extreem veel pijn te doen en kon ik er niet goed meer opstaan. Mijn benen waren helemaal rood! Ons lesje hebben we wel geleerd. Ga nooit en dan ook nooit met -34 met de bus! Je moet lopen en wachten, maar daar is het veel te koud voor! 

Ook boodschappen doen is niet leuk met zo'n kou. Je moet namelijk met de boodschappentassen in je hand lopen. Je handen zijn zo buiten de jas (natuurlijk wel met handschoenen aan), en dat wil je eigenlijk ook niet. Veel te koud!

Inmiddels is het 30 graden warmer. Vandaag was het zelfs een uurtje +1. Bijna niet voor te stellen. Zelfs -4 voelt warm aan! Kun je er wat bij voorstellen? Ik weet wel, ik zal niet meer klagen in Nederland als het 5 graden boven nul is! Wat nou koud?